ラベル Takaoka の投稿を表示しています。 すべての投稿を表示
ラベル Takaoka の投稿を表示しています。 すべての投稿を表示

2024年4月27日土曜日

8268 S30Z _54

 

8268 S30Z _54

NT0056 カゲロウのように現れた白いZはカゲロウのように走り去っていった話

 小学校の時の学校の帰り道だ。


 まさか、大人になって仕事の付き合いが出来るとは思わなかったアラタ鉄工、小学生の時はまだ田んぼだった、でも、今から書くことがあった、割とすぐあと、田んぼは埋め立てられ保育園になった。角を曲がれば同級生のスイモンの家の前に行く道を曲がらずにまっすぐ行けばまた田んぼ。で、その次がナカオ製作所。そこから嫁に出た娘さんがピアノの先生で、妹やオレはそのピアノ教室に通った。まぁ、おれは、5年生の秋口から中1の夏までの2年弱だったけど、妹は結構長く通ったかもしれない。そのナカオ製作所は今は無く、工場は無くなり造成されてこじんまりとした戸建てが並んでいる。このあたりでナカオと言えば、今じゃ中心市街地を挟んで西の方にある和菓子屋さんの支店であって、ナカオ製作所をググっても、三重の方とか他所のナカオ製作所は出てくるが、当地にあったナカオ製作所は、どこにも影も形もない。あの工場で何を作っていたのか? 当地の事だから金属関係かな、とは思うが、それも全くわからない。

 ある学校帰りのことだ。あ、そうそう、アラタ鉄工やナカオ製作所に行く手前、この時はスーパーだったオタルヤは今でも惣菜屋さんの「おたるや」として営業されているのかどうなのか、看板はかかっている。その前に差し掛かった時だ。
 ナカオ製作所の前は、南側から来ればゆるい右カーブ、学校から南に向かえば左カーブになっている。そこを、普段には見かけないクルマが曲がってきた。


 折しもお子様たち、特に男の子たちの間ではスーパーカーブーム。自分達の父親の退屈なクルマではなく、なんか、もう現実離れしたクルマにあこがれたものだ。
 まぁ、今から思えば、ウチの父の510SSSもなかなかシブいクルマではあったんだがね。


 学区内では、もっとウチからは学校を挟んでずっといったあたり、何とかという喫茶店の前、やら、隣の学区、市場の方、やらに、ポルシェの924がとまってるとか何とか。田舎だからその方面のクルマの話はそれっきり。


 で、だ、ナカオ製作所の前を曲がってきた、ちょっとこの変じゃ見かけないような、白いクルマだ。遠目に、ポルシェ911かな?とか思った。901ボディの所謂ナローポルシェって呼ばれてるなんて、大人になって知ったけど、この時は、ターボの太いバンパーではなくて、ライトの下に、下瞼のようにウインカーがついていて、細いメッキのバンパーがついてるやつ。それかと思った。


 近づいてくる。違った。フェアレディ―Zだった。外車のスーパーカーよりは随分普通で、ちょっとがっかりしたが、反面、この存在感は何なのだろう? すれ違って、学校の前を通り過ぎ走り去っていく所を、振り返って呆けた態で見ながら、そんなことを思っていた。


 日本車が、販売数では、ほぼほぼ勝つことできて、性能面でそういう車を凌駕する、ちょっと前の話だ。



2024年3月11日月曜日

8243 高岡 長慶寺 2018年7月

 

8243 高岡 長慶寺 2018年7月

 今年の3.11は何やら殊更東日本大震災で亡くなった方のご遺族の話をネットやらテレビやらで目にする。実際この何年間のそれより多いのだろう。何しろ元旦から能登ででかいのあったわけだし、最近では千葉も何やら不穏だ。意識がどうしてもそういうところに向くところにはもってこいの素材ではあるに違いないが、そう、亡くなった方々にとっては13回忌にもあたる。

 13年早いのか短いのか。しかし、テレビで当時今のオレと同じ年で奥様をなくされた男性が70歳であるとテロップに出ていた。同世代くらいの夫婦の機微というのが自分事ではないので全くの想像でしかないが、そこそこケンカすることもあっても、基本信頼しあいお互い一緒に時間を過ごしていく掛け替えのない相手、であるはずで、そういう伴侶がいない、と。子供がいれば慰めにはなるが代わりにはならない。どこか決定的な欠落を抱え込む、そんな13年間というのはどういうものなのだろう?
 今から13年経てばオレも70になっている。ちょっとゾッとした。

 しかし、13年前である。前にもブログに書いたが、オレはその日は、高岡長慶寺のローソン建築のためのボーリング調査をやっていた。ボーリングの足場の上は絶えずディーゼルエンジンで振動しているし、おまけにこの敷地、すぐ横が片側2車線の国道で、大型車がよく通るわけだが、このあたり軟弱地盤で、それだけで地面がグワングワン揺れるのだ。地震があった時、当地には震度3が伝わったが全然それに気づくことはなかった。直帰すれば手っ取り早いのだが、一旦富山の会社に戻って調査内容を記録しなくてはいけない。会社への道すがらのラジオで、テレビと同時音声、「名取川を津波が遡上しております。畑の上を船が流されています!」などと言ってるではないか。
 名取川? どこ? 女優の名取裕子氏の顔が、別にファンではないけれど思い浮かんだきり。まぁ、日本国内には間違いないらしい。それにしても、畑の上を船が流されていく津波って、相当なもんだぞ?! しばらく聴いているとどうやらそこは仙台近郊らしい。そっちか!

 会社に戻ると社長以下社員一同テレビにかじりついて観ていた。阪神大震災や9.11WTCの事を思い出した。しばらくはテレに等はこれ一色になるのだろう。ひどいことになったものだ、と思っていた。

 一昨年か。仙台に出張に行った時の宿が、津波こそやってこなかったようだが、壊滅的な被害を受け多くの人が亡くなったときく閖上の山側数キロの道沿い、震災後より、仮設住宅や復興作業従事者の宿になっていただろうコンテナハウスをお色直ししてビジネスホテルに改装したところだった。夜、オレは、1人で閖上の方に行ってみようかとも思ったが、そういう度胸を持てなかった。ほんの少し走ればすぐだったんだが。何かに飲まれてしまうような気がしたのだ。津波じゃなくて。宿から見る海の方角は暗くライトもほとんど見られなかった。

 さて13年前オレがボーリング調査したコンビニだが、今の会社の通勤途中にある。朝、トイレを催すとそこで用を足し、缶コーヒーとタバコを買う、まぁ、普通に利用している。
 今年の元旦は、オレんちの事情で、そんなに晴れがましくはない地味な正月ではあったんだが、まぁ、平穏な日常であるはずだった。それを突き破るように地震はきたんだ。13年前も、オレはフツーに仕事していたし、多くの人にとっては何もなければ13年も経てば何をしていたか記憶に無くなってしまうような日常だったはずだ。

 そんな日常という、なんだろ? 幕かな? 何かな? そんな感じのものを突き破ってやってくるものだ、災いというものは。ということは、その幕の向こうにいつも災いは待機しているということになる。

2024年2月27日火曜日

8235 雨晴海岸 2023年11月

 

8235 雨晴海岸 2023年11月

 57歳のこの歳になっても、18の時と同じちぐはぐさを抱えて生きているわけだが、そういう物を抱え込んでいるから、こうやって多分同じ年の奴よりも割と労力をブログなんかに注ぎ込んでいるわけなんだろう。かなりのエントリーをしているというのに、未だ一銭も収益化していない、この時代においてはダメブログなんだが、そういうことが今回のテーマなどではない。
 まぁ、そんなちぐはぐさが、18歳、間もなく19歳になるところの、高校を卒業したばかり、受けた大学にはことごとく振られたオレを、氷見線に乗せて雨晴海岸に連れて行ったわけである。別に何の用があったわけでもない。夏は海水浴場として、この時代はまだ賑わいがあった頃だが、春の浅い時期は誰もいない。快活な青春というやつには、今一掠らなかったオレで、あ~、夏、1人で海に行って、それでもナンパしたわ。一個上の女の子。一回だけその後一緒に映画に行ったな、「魔界転生」かなんか。浮かれた気持ちとどっか焦燥感がごっちゃになってるなんて、大人になった今ならわかるが、それはオレだけのものじゃなかったと思うが、まぁ、19になる直前の3月に戻る。
 何を考えていたかなんて、どうか思い出さそうとしないで欲しい。だって忘れたもん。オレも大したことは考えていなかったように思う。まぁ、他の人と同じくらいには海が好きだったと。
 一緒に歩いてくれる女の子がいなかったオレは一人で海岸線を雨晴から島尾へと歩いたわけだが、何やら知らぬおっちゃんが、じっとオレを見ていた。ちょっと気持ち悪かった。

 そういえば、この頃、都市伝説的にこういうことを聞いたことがあった。カップルが海でいちゃついてると、日本語じゃない言葉をしゃべる男たちに囲まれて麻袋をかぶせられどこかに連れていかれてしまう、なんて、高校生の時に聞いたことがある。

 なんてことはない。都市伝説ではなく、言うまでもなく、北朝鮮の工作員による日本人拉致のことであり、オレが聴いたのは九州宮崎の青島海岸なんて話だったけど、それが露見したのは他でもない、この雨晴海岸で4人の工作員がカップルの拉致に失敗して、それを1978年、地元紙北日本新聞、翌年産経新聞の記者が紙面で書いたからである。

 って、実は今こうやってキーボード打っている、その二日前、つまり一昨日まで、この雨晴海岸での件を知らなかったのだから、オレも相当呑気である。我ながら呆れる。しかし、いくら1978年から1984年、まだ中学生高校生だったとはいえ、ちゃんとこのことを知らなかったというのも不思議な話だが、例えば大体同時期のグリコ・森永事件や少し後オウムの時のように、或いは昨年来のジャニーズ問題のように、大々的には報道されなかった気がする。実際、テレビは1979年当時一切報じなかったし、全国紙も報道したのは産経だけだったそうだ。
 なぜだろう? 当局の「外交的配慮」が働いた、それに報道機関が忖度したのだろうか?

 この時、ちゃんと広くこの問題が認知されなかったのは大きな問題であるように思う。しかし、それを今までちゃんと検証されたという話は聞かない。あるのは、この時頑張った産経の記者による記録だけである。

 で、だ、海辺を歩いていたオレを見ていたおっちゃん。彼はオレが連れていかれないように見守ってくれていたのだろうか? それとも彼はオレを獲物として観察していた工作員だったんだろうか? いずれにしろ、この時は1985年の3月である。北朝鮮による拉致というのは、wikipediaによれば、1991年までおこなわれたとのことだ。


2024年2月10日土曜日

8212 あの坂の向こうには海が広がる

 

8212 あの坂の向こうには海が広がる

 米島にある中越パルプの工場は子供のころから恐ろしく凶暴な悪臭を周囲にはなっていた。今はこういう時代だ。そういうことは許されない時代なので、工場の外に出てしまえば向かいに普通に食品スーパーがあったりするほど普通だが、一度など前の会社の仕事で工場の構内に入った時など、一番コアなところで仕事をしたせいもあるが、かの臭いは健在で、工場で働く人の中でリアルに鼻が曲がってる人を何人か見かけて、ひぇ~! とか思った。

 昭和40年代、50年代、高岡市内の子が親に氷見や雨晴に、夏、海水浴に連れて行ってもらう時は、まぁ、今とは違う旧道の国道160号線で国泰寺に行くように途中で曲がって、何かきちんと認定をとった「日本モーターツーリストホテル協会(?)」の看板を掲げているけど、ぶっちゃけモーテルの前を通って、というルートもあるにはあったが、伏木の国分浜を横目に、この前投稿した廃墟の前の道を通って、というルートを使うことが多く、で、上記、中越パルプの前を通る時は、当時の父のクルマ、510ブルにはカーエアコンはついていなかったけど、窓を閉め切って、何分かサウナの気分を味遭わなければならなかった。熱中症の危険があったわけだ、今思うと。

 で橋を渡り、左に曲がる。

 10間道路なんて、昔はそれは当時なりの高規格道路として敷設されたのだろう。今となっては片側1車線幅18mの道なんて、普通の田舎の道なんだけど。
 ただ不思議な道だと子供心に思っていた。坂を上って下ってを何度か繰り返す。谷筋の川に沿っての道というのはいかにも普通で意識しないが、この道はいくつかの谷筋と低いなりにも段丘地形の尾根筋を串をぶっ刺したように横断する。登って下ってが何となく楽しかった。

 昔、空荷の当時としての大型トラックが、此処から港を目指す。荷を積んでいないのだから揺れたってかまわない。伏木港で原料を積んだトラックは今度は一本東側の平坦な道を走って市内の、日本曹達や前述中越パルプなどの工場にその原料を搬入する。出荷はこの逆回りで伏木駅前を通る平坦な道で港にもっていき、軽くなったトラックがこの道を使って高岡の町に戻る、そういうことを意図してこの道は作られたのだと小学校の先生に教わった記憶がある。

 なにはともあれだ。最後の坂を上り切った時に前に広がる海がオレは好きだった。

2024年2月4日日曜日

8204 高岡 伏木国分 廃墟 2023年11月

 

8204 高岡 伏木国分 廃墟 2023年11月


 伏木から氷見に向かっていく道、伏木国分から雨晴に抜ける、今ではトンネルが通っていて皆そこを通るが、オレが子供の頃はトンネルなんてなく、海沿いの道を通っていた。ほんの少しだけ遠回りだ。今通ってみたら道幅も狭い。

 入り口にちょっとだけ値の張る銭湯があるが、他に何があるわけでもない短い区間だが、子供のころから崖に持たれかかるような廃墟が一つだけある。別にこの前の地震で廃墟になったわけではない。子供のころからある廃墟は、記憶が確かではないが一度綺麗に直されたか建て替えられたかして、人が住んでるんだか宿泊施設を営業しているんだかそういう気配があった時期もあったが、脱力するように今ではやはり廃墟なのであった。

 廃墟と言ってもおどろおどろしい感じは薄い。少し山の方にもう一つ元病院というシャレにならない廃墟もあったのだが、そこは今や建物は解体され草に覆われてしまい近づくことができない。こちらの廃墟はそんなことなく、只々無様なさまを晒している。

 昔、企画もののアダルトビデオで全国を旅して土地の女のコにお願いして、っていうかナンパして、というのがあったのだが、その当地編、この廃墟で撮影してたんじゃないかと思う。海見える廃墟だったし。安く見られたものだなぁ、富山女子! と、なんかさみしい気持ちになった。

 昨年の11月の状況。確認に行ったわけではないので分からないが、地震で倒壊の恐れがあるからと、建物前の海の道、ひょっとしたら通行止めになっているかもしれないが、それで困る人は多分いない。



The road from Fushiki to Himi runs from Fushiki Kokubu to Amaharashi.Nowadays, there is a tunnel that everyone passes through, but when I was a child, there were no tunnels and we went along the road along the coast. It's just a little detour. When I passed by now, the road was narrow.

There is a slightly expensive public bath at the entrance, but it's a short section with nothing else going on, but there is one ruin that looks like it's leaning against a cliff from my childhood. It's not like it was ruined by the recent earthquake. I don't remember the ruins that have existed since I was a child, but there was a time when they had been cleaned up or rebuilt, and there were signs that people were living there or that they were operating lodging facilities. It was now in ruins, as if it were debilitating.

Even though it's called a ruin, it doesn't seem scary at all. A little further up the mountain, there was another terrifying ruin, a former hospital, but the building had now been demolished and it was covered in grass, making it impossible to approach. The ruins here are nothing like that, just exposing themselves in a state of disrepair.

About 20 years ago, there was an adult video project in which he traveled all over the country and asked local girls, or rather, picked them up, and I think the local version was filmed in this ruin. . It was a ruin with a view of the sea. That was cheap, Toyama girls! I felt an unbearable feeling.

The situation in November of last year. I didn't go to check, so I don't know, but the beach road in front of the building may have been closed due to the risk of it collapsing in an earthquake, but I don't think anyone would be bothered by that.


2024年1月28日日曜日

8192 高岡 伏木中央町 2023年11月 _2

 

8192 高岡 伏木中央町 2023年11月 _2

 2024年元旦の地震において、高岡では一番被害が出たところの在りし日の様子。幸いしないでは亡くなった方はいないが、液状化で例えばこの絵の中央の電信柱が黒と黄色の帯が地面についてしまうくらい、沈んでしまった。ひどく傾いて、建て直すしかないというお家もあるだろう。

2023年7月17日月曜日

T1119 1983年。雑誌で見た油冷エンジンの話

 1983年。雑誌で見た油冷エンジンの話


 高校の同級生のその彼は、山奥に自宅があるために、高校に通うために、学校の近所の神社の横に下宿していた。親元から離れた自分の城というのは、そのお年頃の青少年にとっては憧れで。

 彼との思い出を書くべきなんだろうか? 寧ろ、彼の下宿をお邪魔した後、横の神社、熊野社だったが、あまり手入れされているとは言えない、鬱蒼とした感じが酷く印象に残っている。下宿の前の道はというと、車一台も通れるか通れないかほどの狭さだったが、例えば、それより前、小学校かったのだから、人通りがない道ではなかった。そう。子供の時ぐらいまでは、車が通れなくても立派な道、というのが結構あったんだ。


 1983年、84年ころのことだ。彼の部屋で見た雑誌、GOROかなんかだったかな? スズキの油冷エンジンに関する記事が印象に残ってる。ラジエーターで冷やした冷却水をエンジンのウォータージャケットに回す代わりに、大きめのオイルクーラーで少し多めの潤滑油を冷やして、それをエンジンに巡らせる技術について。シリンダー上部のバルブ、中が中空だったか、上からだったか、とにかくそのバルブもオイルを噴射して冷やすんだと。

 750㏄にしろ1000㏄にしろ、シリンダー一個当たり、缶ジュース一個分の大きさあるかないかでしょ? でその上の4本のバルブなんてピンセットで摘ままないと、というサイズに・・・って、なんて細かい事を高温下でやってんだ? アホじゃね? と、高校生のオレは思ったものだ。


 あと、やはり彼の下宿にあった雑誌で見たのが、国内のF3だかF3000で速いイケメンの鈴木アグリが白赤の宅急便カラーでF1を走るとか走らないとかというスクープ記事。実際それが実現するのは結構後の話ではあるんだが。


 実はその彼は、故人である。もっと彼自身のことを書けばいいのだけど、思い出すのは、彼を中心に据えたわけではない、あの時の熊野社の境内の木々のこととか、あの時思ったこととか、そんな事ばかりで、本当に申し訳ない。


 あの熊野社のあたり、ちょっと散歩してみようかな。



1983. The story of an oil-cooled engine seen in a magazine


He, a high school classmate, lived in a boarding house next to a shrine near the school to attend high school because his home was deep in the mountains. A castle of his own away from his parent's house is a dream for a young man of that age.

"Should I write about my memories with him?" On the contrary, after I visited his boarding house, I visited Kumano Shrine next to it, but it was not very well maintained. As for the road in front of the boarding house, it was so narrow that even one car could not pass, but for example, there was an elementary school before that, so it was not a road without traffic. yes. Until I was a child, there were quite a few roads that were fine even if cars couldn't pass.


It was around 1983 and 1984. Was it the magazine I saw in his room, GORO or something? The article about Suzuki's oil-cooled engine left an impression on me. Regarding the technology that cools a little more lubricating oil with a large oil cooler and circulates it around the engine instead of sending the cooling water cooled by the radiator to the water jacket of the engine. The valve at the top of the cylinder, whether it was hollow inside or from the top, anyway, that valve is also cooled by injecting oil.

 Whether it's 750cc or 1000cc, each cylinder is about the size of a can of juice, isn't it? And the four valves above it are so big that you have to pick them up with tweezers... What are you doing in a high temperature environment? "You're an idiot, aren't you?" That's what I, a high school student, thought.


Also, I saw a scoop article in a magazine in his lodgings about whether or not Aguri Suzuki, a fast and handsome domestic F3 or F3000 driver, would run F1 in red and white courier colors. Actually, it will come later, though.


"Actually, he is deceased." I wish I could write more about him, but what I remember is not about him, but about the trees in the precincts of Kumano Shrine at that time, what I thought at that time, and so on. i am so sorry.


"Let's take a walk around Kumano Shrine."



1983. L'histoire d'un moteur refroidi par huile vue dans un magazine


Lui, un camarade de classe du lycée, vivait dans une pension à côté d'un sanctuaire près de l'école pour aller au lycée car sa maison était au fond des montagnes.Un château à lui, loin de la maison de ses parents, est le rêve d'un jeune homme de cet âge.

"Dois-je écrire sur mes souvenirs avec lui?" Au contraire, après avoir visité sa pension, j'ai visité le sanctuaire de Kumano à côté, mais il n'était pas très bien entretenu. Quant à la route devant la pension, elle était si étroite que même une voiture ne pouvait pas passer, mais par exemple, il y avait une école primaire avant cela, donc ce n'était pas une route sans circulation. oui. Jusqu'à mon enfance, il y avait pas mal de routes qui étaient bien même si les voitures ne pouvaient pas passer.


C'était vers 1983 et 1984. Était-ce le magazine que j'ai vu dans sa chambre, GORO ou quelque chose comme ça ? L'article sur le moteur refroidi par huile de Suzuki m'a laissé une impression. Concernant la technologie qui refroidit un peu plus l'huile de lubrification avec un gros refroidisseur d'huile et le fait circuler autour du moteur au lieu d'envoyer l'eau de refroidissement refroidie par le radiateur vers la chemise d'eau du moteur en injectant de l'huile.

Qu'il s'agisse de 750cc ou de 1000cc, chaque cylindre a à peu près la taille d'une canette de jus, n'est-ce pas ? Et les quatre soupapes au-dessus sont si grosses qu'il faut les ramasser avec des pincettes... Qu'est-ce que tu fais dans un « Tu es un idiot, n'est-ce pas ? » C'est ce que je pensais, un lycéen.


De plus, j'ai vu un article exclusif dans un magazine dans son logement pour savoir si oui ou non Aguri Suzuki, un pilote domestique rapide et beau de F3 ou de F3000, courrait la F1 dans des couleurs de courrier rouge et blanc.


"En fait, il est décédé." J'aimerais pouvoir écrire plus sur lui, mais ce dont je me souviens n'est pas de lui, mais des arbres dans l'enceinte du sanctuaire de Kumano à ce moment-là, de ce que je pensais à ce moment-là, etc. je suis désolé.


"Promenons-nous dans le sanctuaire de Kumano."



1983. Die Geschichte eines ölgekühlten Motors aus einer Zeitschrift


Er, ein Klassenkamerad der High School, lebte in einer Pension neben einem Schrein in der Nähe der Schule, um die High School zu besuchen, da sein Zuhause tief in den Bergen lag. Ein eigenes Schloss abseits des Hauses seiner Eltern ist ein Traum für einen jungen Mann dieses Alter.

„Soll ich über meine Erinnerungen mit ihm schreiben?“ Im Gegenteil, nachdem ich seine Pension besucht hatte, besuchte ich den Kumano-Schrein daneben, der jedoch nicht sehr gut gepflegt war. Was die Straße vor der Pension betrifft, sie war so eng, dass nicht einmal ein Auto vorbeikam, aber davor gab es zum Beispiel eine Grundschule, also war es keine Straße ohne Verkehr. Ja. Bis ich ein Kind war, gab es einige Straßen, die sogar in Ordnung waren wenn Autos nicht passieren könnten.


Es war etwa 1983 und 1984. War es die Zeitschrift, die ich in seinem Zimmer gesehen habe, GORO oder so? Der Artikel über den ölgekühlten Motor von Suzuki hat mich beeindruckt. In Bezug auf die Technologie, die mit einem großen Ölkühler etwas mehr Schmieröl kühlt und zirkuliert es um den Motor, anstatt das vom Kühler gekühlte Kühlwasser zum Wassermantel des Motors zu leiten. Durch Einspritzen von Öl.

Egal ob 750er oder 1000er, jeder Zylinder ist etwa so groß wie eine Dose Saft, oder? Und die vier Ventile darüber sind so groß, dass man sie mit einer Pinzette hochheben muss... Was machst du denn in einem „Du bist ein Idiot, nicht wahr?“ Das dachte ich, ein Gymnasiast.


Außerdem habe ich in einer Zeitschrift in seiner Unterkunft einen Schlagzeilenartikel darüber gesehen, ob Aguri Suzuki, ein schneller und gutaussehender inländischer F3- oder F3000-Fahrer, die Formel 1 in den roten und weißen Kurierfarben fahren würde. Eigentlich kommt das aber erst später.


„Eigentlich ist er verstorben.“ Ich wünschte, ich könnte mehr über ihn schreiben, aber woran ich mich erinnere, betrifft nicht ihn, sondern die Bäume im damaligen Gelände des Kumano-Schreins, was ich damals dachte und so weiter es tut mir so leid.


„Lass uns einen Spaziergang um den Kumano-Schrein machen.“



1983. La historia de un motor refrigerado por aceite visto en una revista


Él, un compañero de secundaria, vivía en una pensión al lado de un santuario cerca de la escuela para asistir a la escuela secundaria porque su casa estaba en lo profundo de las montañas. Un castillo propio lejos de la casa de sus padres es el sueño de un joven de de esa edad.

"¿Debería escribir sobre mis recuerdos con él?" Por el contrario, después de visitar su casa de huéspedes, visité el Santuario Kumano al lado, pero no estaba muy bien mantenido. En cuanto al camino frente a la casa de huéspedes, era tan angosto que ni siquiera un auto podía pasar, pero por ejemplo, había una escuela primaria antes de eso, así que no era un camino sin tráfico. Sí. Hasta que yo era niño, había bastantes caminos que estaban bien incluso si los coches no pudieran pasar.


Fue alrededor de 1983 y 1984. ¿Fue la revista que vi en su cuarto, GORO o algo así?, me impresionó el artículo sobre el motor Suzuki enfriado por aceite, respecto a la tecnología que enfría un poco más el aceite lubricante con un gran enfriador de aceite. y lo hace circular alrededor del motor en lugar de enviar el agua de refrigeración enfriada por el radiador a la camisa de agua del motor inyectando aceite.

Ya sea de 750 cc o de 1000 cc, cada cilindro tiene el tamaño de una lata de jugo, ¿no?, y las cuatro válvulas de arriba son tan grandes que hay que levantarlas con pinzas... ¿Qué haces en un "Eres un idiota, ¿no?" Eso es lo que yo, un estudiante de secundaria, pensé.


Además, vi un artículo de primicia en una revista en su alojamiento sobre si Aguri Suzuki, un piloto nacional rápido y atractivo de F3 o F3000, correría la F1 con los colores de correo rojo y blanco.


"En realidad, ha fallecido." Desearía poder escribir más sobre él, pero lo que recuerdo no es sobre él, sino sobre los árboles en los recintos del Santuario de Kumano en ese momento, lo que pensé en ese momento, etc. Lo siento mucho.


"Vamos a dar un paseo por el Santuario de Kumano".



1983年,雜誌上看到的油冷發動機的故事


他是一名高中同學,因為家在大山深處,所以住在學校附近神社旁邊的寄宿處上高中。在遠離父母家的地方擁有一座屬於自己的城堡,是一個年輕人的夢想。那個年紀。

“我應該寫寫我和他的回憶嗎?”相反,我參觀了他的寄宿處後,還參觀了旁邊的熊野神社,但維護得不太好。至於寄宿處前面的路,狹窄的連一輛車都無法通過,但是比如說之前有一所小學,所以它並不是一條沒有交通的路。是的。在我小時候,有不少路甚至還可以。如果汽車無法通過。


大概是1983年、1984年左右,是我在他房間裡看到的雜誌《GORO》還是什麼的?關於鈴木油冷發動機的文章給我留下了印象,關於用大型油冷卻器多冷卻一點潤滑油的技術並使其在發動機周圍循環,而不是通過噴射機油將散熱器冷卻的冷卻水送到發動機的水套。

不管是750cc還是1000cc,每個氣缸的大小都和一罐果汁差不多吧?而且上面的四個閥門又大得得用鑷子才能夾起來……你在幹什麼? “你真是個白痴,不是嗎?”這就是我這個高中生的想法。


另外,我在他住處的一本雜誌上看到一篇獨家報導,說鈴木亞久里這位又快又帥的國產F3或F3000車手是否會以紅白快遞色來駕駛F1,不過其實以後會出現。


“其實他已經死了。”我希望能多寫一些關於他的事,但我記得的不是他,而是當時熊野神社境內的樹木,我當時的想法等等。我很抱歉。


“我們去熊野神社散步吧。”



1983. Historien om en oljekyld motor sett i en tidning


Han, en gymnasieklasskamrat, bodde i ett pensionat bredvid en helgedom nära skolan för att gå gymnasiet eftersom hans hem låg djupt uppe i bergen. Ett eget slott borta från sina föräldrars hus är en dröm för en ung man av den åldern.

”Ska jag skriva om mina minnen med honom?” Tvärtom, efter att jag besökt hans pensionat besökte jag Kumano Shrine bredvid, men det var inte särskilt välskött. Vad gäller vägen framför pensionatet var så smal att inte ens en bil kunde passera men det fanns t.ex en grundskola innan det så det var ingen väg utan trafik ja.. Fram tills jag var barn fanns det ganska många vägar som var bra t.o.m. om bilar inte kunde passera.


Det var runt 1983 och 1984. Var det tidningen jag såg i hans rum, GORO eller något?Artiklen om Suzukis oljekylda motor gjorde intryck på mig.Angående tekniken som kyler lite mer smörjolja med en stor oljekylare och cirkulerar det runt motorn istället för att skicka kylvattnet som kyls av kylaren till motorns vattenmantel genom att spruta in olja.

Oavsett om det är 750cc eller 1000cc, så är varje cylinder ungefär lika stor som en burk juice, eller hur? Och de fyra ventilerna ovanför är så stora att du måste plocka upp dem med en pincett... Vad gör du i en ”Du är en idiot, eller hur?” Det var vad jag, gymnasieelev, tänkte.


Jag såg också en artikel i en tidning i hans logi om huruvida Aguri Suzuki, en snabb och stilig inhemsk F3- eller F3000-förare, skulle köra F1 i röda och vita kurirfärger, men det kommer faktiskt senare.


"Egentligen är han död." Jag önskar att jag kunde skriva mer om honom, men det jag minns handlar inte om honom, utan om träden i området kring Kumano Shrine på den tiden, vad jag tänkte på den tiden osv. jag är så ledsen.


"Låt oss ta en promenad runt Kumano Shrine."


2022年8月29日月曜日

7541 東へ2(高岡市蓮華寺地内02)& T1011 道の記憶001

 

7541 東へ2(高岡市蓮華寺地内02)

 地図を見たら「県道高岡青井谷線」となっているが、高岡はいいとして、もう一方の端が青井谷とはとても思えぬ。子供の時は「大野早川線」と言っていたが、オレの家族が1972年に今の住所に引っ越した時にはすでに大野以東大門までに延伸されていたし、西の端は結局早川ではなくその南の北島に至るがそれでも当時、そんなところまで行っていなかった。因みに、その北島のあたりでは、この道路「高岡羽咋線」という名前になっている。まぁまぁ何とか羽咋まで行っている。結構そういうわけで、道路の名前っていい加減。
 確かにまぁ、路側帯は広めにとられ、大型トラック同士も楽にすり抜けられるんだが、子供の時はもっと広い道路と感じていた。幸いなのかどうなのか、並行した片側2車線の道路とかこの道に関してはできていないので、子供の時とクルマの交通量はそう変わっていない。

 蓮華寺の神社とか寺とかは旧北陸道側を正面としているので、こちらは後ろ側ということになる。この木立を含め、もっと鬱蒼としていたような記憶がある。道路まで飛び出しはしなかったけれど、神社の敷地の中の公民館の書道教室に通っていて、書道教室が始まる時間まで、境内でかくれんぼとかしていた。そんなことを思い出した。


If you look at the map, it says "Prefectural Road Takaoka Aoi Valley Line", but I don't think the other end is Ao Valley even though Takaoka is good. When I was a child, we used to call it the ``Ono Hayakawa Line'', but when my family moved to our current address in 1972, it had already been extended from Ono to Daimon, and the west end was not Hayakawa, but south of it. However, at the time, it had not gone that far. By the way, around Kitajima, this road is called "Takaoka Hakui Line". Well, I managed to go to Hakui. That's why the name of the road is irrelevant.
It's true, the roadside strip is wide enough for large trucks to easily pass through each other, but when I was a child, I felt that the road was wider. Fortunately or not, parallel roads with two lanes on each side have not been created, so the traffic volume of cars has not changed much from when I was a child.

The shrines and temples of Rengeji face the old Hokuriku Expressway side, so this is the back side. I have a memory that it was more dense, including this grove. I didn't run out to the street, but I attended a calligraphy class at the community center on the shrine grounds, and played hide-and-seek in the precincts until the calligraphy class started. I remember that.


Wenn Sie sich die Karte ansehen, steht dort "Prefectural Road Takaoka Aoi Valley Line", aber ich glaube nicht, dass das andere Ende Ao Valley ist, obwohl Takaoka gut ist. Als ich ein Kind war, nannten wir sie die „Ono Hayakawa Line“, aber als meine Familie 1972 an unsere jetzige Adresse zog, war sie bereits von Ono nach Daimon verlängert worden, und das West End war nicht Hayakawa, aber südlich davon. Damals war es jedoch noch nicht so weit gekommen. Übrigens heißt diese Straße in der Umgebung von Kitajima "Takaoka Hakui Line". Nun, ich habe es geschafft, nach Hakui zu gehen. Deshalb ist der Name der Straße irrelevant.
Der Fahrbahnstreifen ist zwar breit genug, dass große Lastwagen problemlos aneinander vorbeifahren können, aber als Kind hatte ich das Gefühl, dass die Straße breiter ist. Glücklicherweise oder nicht, Parallelstraßen mit zwei Fahrspuren auf jeder Seite wurden nicht angelegt, sodass sich das Verkehrsaufkommen der Autos seit meiner Kindheit nicht wesentlich verändert hat.

Die Schreine und Tempel von Rengeji blicken auf die Seite des alten Hokuriku Expressway, also ist dies die Rückseite. Ich habe eine Erinnerung, dass es dichter war, einschließlich dieses Hains. Ich rannte nicht auf die Straße, sondern besuchte einen Kalligraphiekurs im Gemeindezentrum auf dem Gelände des Schreins und spielte auf dem Gelände Verstecken, bis der Kalligraphiekurs anfing. Ich erinnere mich daran.


Si vous regardez la carte, elle indique "Prefectural Road Takaoka Aoi Valley Line", mais je ne pense pas que l'autre extrémité soit la vallée d'Ao même si Takaoka est bonne. Quand j'étais enfant, nous avions l'habitude de l'appeler la `` ligne Ono Hayakawa '', mais quand ma famille a déménagé à notre adresse actuelle en 1972, elle avait déjà été étendue d'Ono à Daimon, et l'extrémité ouest n'était pas Hayakawa, mais au sud de celui-ci. Cependant, à l'époque, cela n'était pas allé aussi loin. Au fait, autour de Kitajima, cette route s'appelle "Takaoka Hakui Line". Eh bien, j'ai réussi à aller à Hakui. C'est pourquoi le nom de la route n'a pas d'importance.
C'est vrai, la bande en bordure de route est assez large pour que les gros camions se croisent facilement, mais quand j'étais enfant, j'avais l'impression que la route était plus large. Heureusement ou non, des routes parallèles à deux voies de chaque côté n'ont pas été créées, de sorte que le volume de circulation des voitures n'a pas beaucoup changé depuis mon enfance.

Les sanctuaires et les temples de Rengeji font face à l'ancien côté de l'autoroute Hokuriku, c'est donc l'arrière. J'ai un souvenir que c'était plus dense, notamment ce bosquet. Je n'ai pas couru dans la rue, mais j'ai assisté à un cours de calligraphie au centre communautaire sur le terrain du sanctuaire et j'ai joué à cache-cache dans l'enceinte jusqu'à ce que le cours de calligraphie commence. Je me souviens que.


如果你看地图,上面写着“县道高冈葵溪谷线”,但我不认为另一端是青溪谷,尽管高冈很好。当我还是个孩子的时候,我们习惯称它为“小野早川线”,但当我的家人在 1972 年搬到我们现在的地址时,它已经从小野延伸到大门,西端不是早川,但在它的南边。然而,在当时,它还没有走那么远。顺便说一句,在北岛附近,这条路被称为“高冈白井线”。好吧,我设法去了Hakui。这就是为什么道路的名称是无关紧要的。
确实,路边的带子很宽,大货车可以轻松通过,但是小时候觉得路比较宽。幸好没有,两边各有两条车道的平行道路还没有建成,所以汽车的交通量与我小时候相比并没有太大的变化。

莲华寺的神社和寺庙面向旧北陆高速公路一侧,所以这是背面。我记得它更密集,包括这片小树林。我没有跑到街上,而是在神社场地的社区中心参加了书法课,并在院内玩了捉迷藏,直到书法课开始。我记得那个。

2022年8月28日日曜日

7540 東へ1(高岡市蓮華寺地内01)&  T1010 見ていたわけではないからわからない。 

 

7540 東へ1(高岡市蓮華寺地内01)

 家の近所、ぶっちゃけ引っ越してきてこちらの幼稚園に通ったのは半年だけだったが、その時からの付き合いであるから、幼馴染と言えるのか? カワイトシオ君の家の庭の木、旧北陸道である前の道からの風景である。今は高架橋がかけられた当たり、造園やの庭石とかおいてあったりで、子供の遊び場だった。まぁ、造園屋は嫌だっただろうけど。子供、アホみたいにわらわらそこら中駆け回ってたような気がする。今は日曜の昼間でもひっそりしている。

 さて、3年前facebookに投稿したものを再録する。別にカワイトシオ君とは何の関係もないことはお断りしておく。

It's only been half a year since I moved to the neighborhood of my house and went to the kindergarten inthis area, but since I've been dating since then, can I say that I'm a childhood friend? The trees in the garden of Toshio Kawai's house, the scenery from the former Hokuriku Expressway. Now it was a children's playground, with an elevated bridge, landscaping and garden stones. Well, I would have hated the landscaper. Child, I feel like I was running around like an idiot. Now it's quiet even on a Sunday afternoon.

Now, I'm going to reprint what I posted on Facebook three years ago. I would like to say that I have nothing to do with Kawai Toshio.


Cela ne fait que six mois que j'ai déménagé dans le quartier de ma maison et que je suis allé à l'école maternelle de ce quartier, mais puisque je sors depuis, puis-je dire que je suis un ami d'enfance ? Les arbres du jardin de la maison de Toshio Kawai, le paysage de l'ancienne autoroute Hokuriku. C'était maintenant une aire de jeux pour enfants, avec un pont surélevé, un aménagement paysager et des pierres de jardin. Eh bien, j'aurais détesté le paysagiste. Enfant, j'ai l'impression de courir partout comme un idiot. Maintenant c'est calme même un dimanche après-midi.

Maintenant, je vais réimprimer ce que j'ai posté sur Facebook il y a trois ans. Je voudrais dire que je n'ai rien à voir avec Kawai Toshio.


Es ist erst ein halbes Jahr her, seit ich in die Nachbarschaft meines Hauses gezogen bin und dort in den Kindergarten gegangen bin, aber da ich seitdem zusammen bin, kann ich sagen, dass ich ein Freund aus Kindertagen bin? Die Bäume im Garten von Toshio Kawais Haus, die Landschaft vom ehemaligen Hokuriku Expressway. Jetzt war es ein Kinderspielplatz mit einer erhöhten Brücke, Landschaftsgestaltung und Gartensteinen. Nun, ich hätte den Landschaftsgärtner gehasst. Kind, ich fühle mich, als wäre ich wie ein Idiot herumgerannt. Jetzt ist es sogar an einem Sonntagnachmittag ruhig.

Jetzt werde ich nachdrucken, was ich vor drei Jahren auf Facebook gepostet habe. Ich möchte sagen, dass ich nichts mit Kawai Toshio zu tun habe.


我搬到我家附近,上这片区的幼儿园才半年,但自从交往以来,我能说我是青梅竹马吗? 河合利夫家庭园的树木,旧北陆高速公路的风景。 现在它是一个儿童游乐场,有一座高架桥、景观和花园石。 好吧,我会讨厌园丁。 孩子,我觉得我像个白痴一样到处乱跑。 现在即使在周日下午也很安静。

现在,我将重印三年前我在 Facebook 上发布的内容。 我想说,我和河合利夫没有任何关系。



 二人の男性の話をする。共に故人で県内に住んでいた。A氏。団塊の世代で、少年期のやんちゃが過ぎて、中卒後普通の会社には入れず自衛隊に入隊して重機などの免許をとり、ほどほどに退官。一般企業、主に建築関係の仕事をしてきた、オレはこの方と知り合いであった。まあ、大方の予想通り、中国や韓国を書くのも憚れるぐらいの口汚い言葉で罵るようなそういう人物。B氏。富山の連隊から中国戦線に出征。戦後、県内のとある企業の創業社長になる。その会社の名前も伺ったが、ここでは書かない。
 ある時、A氏とB氏、共に酒を飲む事があったのだそうだ。しこたま酔って、B氏、A氏に対して、中国で行った略奪や強姦などを武勇伝の如く語ったのだと言う。A氏、すっかり酔いも覚めて意気消沈。A氏、皇軍は潔白な正義の軍隊だと思っていたようで、大きく裏切られた気持ちがしたようだ。オレにその話をした時、すっかりしょんぼりした感じで、「シナ公もチョンも、そりゃあ文句言ってくるよなあ」と寂しそうに言った。
 ここで、もう一人登場する。C氏。って、なんて事ない、オレの母方の祖父である。時代が時代だから、大学には行っていなかったが、高岡警察署の幹部候補で、推理小説を好むインテリ、多分使命感に燃えるイケメンだったようだ、写真を見る限り。母の実家には彼が妻、つまり祖母に宛てたハガキが6枚保存されている。宛名書きの面には「軍事郵便」「検閲済」のハンコが生々しく、手紙の面には、細かい字でビッシリ、妻や娘たち、つまり母と叔母を気遣う文章が綴られている。字の細かさや密度に、オレが若い時に書いたラブレターを思い出したりして、気恥ずかしくなったり、血筋を感じてしまったり。
 さて、そのC氏、祖父は中国戦線で戦死したことになっている。と言っても、実のところ軍事行動中の戦死ではなく、メチルアルコールに手を出して肝臓かなんかやられた病死なんだそうだが。今のオレより遥かに若い年でのことだ。何やってんだよ、爺ちゃん・・・。
 考えてみれば、祖父はB氏と同じ部隊だったのだ。やらかしたのが、B氏だけだったとは思えず、祖父もその所業を知るところであっただろう。身内として希望的なことを書くならば、内地では警察官で正義感に燃える祖父は、しかし、客地、戦地で同僚を咎め立てるわけにもいかず、ストレスを溜め込みメチルアルコールに手を出してしまったのではないか、とも、考えたりする。
 もう、みんな故人で、本当のところどうであったかわからない。B氏の言葉にしたって、酔った席での武勇伝、その方向の価値観ではあったのだろうけど、盛った話である可能性もある。
 だだ、そういうことを、普段は怯えながら隠して、言い換えれば何食わぬ顔で過ごし、「戦後の経済発展に貢献してきた」。これをどう捉えるか? 追及するか? 時効で無罪放免?
 国家の責任であり続けるのだろうか? 今となっては、実像がかなり曖昧になってしまっている話に。
 としても、物事を明らかにできるタイミングではそれを韜晦し、のさばったクラスタがいたのは確かなことであると思われる。戦争で何をしでかしたか、以上に、その事をごまかす事を許してしまった事実が、今の社会の重荷になっているように思う。



 Talk about two men. Both were deceased and lived in the prefecture. Mr. A. In the baby boomer generation, after graduating from junior high school, he could not enter a normal company and joined the Self-Defense Forces, obtained a license for heavy machinery, and retired moderately. I was acquainted with this person who had worked for a general company, mainly in construction. Well, as most people expected, he's the kind of person who curses with abusive language to the extent that he's hesitant to write about China or Korea. Mr. B. He was conscripted  in Toyama and went to the front in China. After the war, he became the founding president of a certain company in the prefecture. I heard the name of the company, but I won't write it here.
 Mr. A and Mr. B once drank together. It is said that he got drunk and Mr. B told Mr. A about the looting and rape he had done in China as if it were a heroic tale. Mr. A was completely sober and depressed. Mr. A seemed to think that the imperial army was an innocent and just army, and he felt greatly betrayed. When I told him about it, he felt completely dejected and sadly said, ``Chinese and Korean have good reason to complain, aren't they?''
 "At this point, another person appears." Mr. C. It's no big deal, he's my maternal grandfather. He didn't go to college because of the times, but I think he was a candidate for the Takaoka police station's executives, an intellectual who liked detective novels, and was probably a handsome man with a sense of mission. My mother's family home has six postcards that he addressed to his wife, namely my grandmother.   On the side of the address, the stamps of "military mail" and "censored" are vivid, and on the side of the letter, there is a sentence written in fine print that cares about his wife and daughters, that is, my mother and aunt. . The fineness and density of the handwriting reminded me of the love letters I wrote when I was young, and I felt embarrassed and felt my bloodline.
 Well, that Mr. C, my grandfather is supposed to have been killed in the Chinese front. Even though I say that, in reality, he didn't die in battle during a military campaign, but he died from an illness that caused his liver or something to get dabbled in methyl alcohol. He was at a much younger age than I am now. what did you do grandpa...
Come to think of it, my grandfather was in the same unit as Mr. B. I can't believe that Mr. B was the only one who did it, and my grandfather would have been aware of the deed. As a family member, I would like to say that my grandfather was a police officer in the mainland and had a strong sense of justice. I also think that it might have been.
 "They're all deceased now, and I don't really know what happened." According to Mr. B's words, it may have been a tale of bravery in a drunken seat, and although it was probably a sense of values ​​in that direction, it is also possible that it was a lively story.
 However, I usually hide such things while being frightened. How do you perceive this? pursue? Acquitted by statute of limitations?
 "Will it continue to be the responsibility of the state?" Now, in the story that the real image has become quite ambiguous.
 Even so, it seems certain that there was a cluttered cluster who hid it at the timing when things could be clarified. I think that what we did in the war, more than anything else, the fact that we were allowed to cover it up, is a burden on society today.


Tu parles de deux hommes. Tous deux étaient décédés et résidaient à la préfecture. Monsieur A. Dans la génération des baby-boomers, après avoir obtenu son diplôme d'études secondaires, il n'a pas pu entrer dans une entreprise normale et a rejoint les Forces d'autodéfense, a obtenu une licence pour les machines lourdes et a pris une retraite modérée. Je connaissais cette personne qui avait travaillé pour une entreprise générale, principalement dans le bâtiment. Eh bien, comme la plupart des gens s'y attendaient, c'est le genre de personne qui maudit avec un langage abusif dans la mesure où il hésite à écrire sur la Chine ou la Corée. Mr. B. He a été enrôlé à Toyama et est allé au front en Chine. Après la guerre, il devient le président fondateur d'une certaine société de la préfecture. J'ai entendu le nom de l'entreprise, mais je ne l'écrirai pas ici.
M. A et M. B ont déjà bu ensemble. On dit qu'il s'est saoulé et M. B a raconté à M. A le pillage et le viol qu'il avait commis en Chine comme s'il s'agissait d'un récit héroïque. M. A était complètement sobre et déprimé. Monsieur A semblait penser que l'armée impériale était une armée innocente et juste, et il se sentait grandement trahi. Quand je lui en ai parlé, il s'est senti complètement découragé et a dit tristement : « Les Chinois et les Coréens ont de bonnes raisons de se plaindre, n'est-ce pas ?
"À ce stade, une autre personne apparaît." Monsieur C. Ce n'est pas grave, c'est mon grand-père maternel. Il n'est pas allé à l'université à cause de l'époque, mais je pense qu'il était candidat aux postes de direction du poste de police de Takaoka, un intellectuel qui aimait les romans policiers et était probablement un bel homme avec un sens de la mission. La maison familiale de ma mère possède six cartes postales qu'il a adressées à sa femme, à savoir ma grand-mère. Sur le côté de l'adresse, les timbres "courrier militaire" et "censuré" sont vifs, et sur le côté de la lettre, il y a une phrase écrite en petits caractères qui se soucie de sa femme et de ses filles, c'est-à-dire ma mère et tante. . La finesse et la densité de l'écriture me rappelaient les lettres d'amour que j'écrivais quand j'étais jeune, et je me sentais gêné et sentais ma lignée.
Eh bien, ce monsieur C, mon grand-père est censé avoir été tué sur le front chinois. Même si je dis qu'en réalité, il n'est pas mort au combat lors d'une campagne militaire, mais il est mort d'une maladie qui a plongé son foie ou quelque chose dans l'alcool méthylique. Il était beaucoup plus jeune que moi maintenant. qu'est-ce que tu as fait grand-père...
À bien y penser, mon grand-père était dans la même unité que MB. Je n'arrive pas à croire que MB était le seul à l'avoir fait, et mon grand-père aurait été au courant de l'acte. En tant que membre de la famille, je voudrais dire que mon grand-père était policier sur le continent et avait un sens aigu de la justice. Je pense aussi que ça aurait pu l'être.
"Ils sont tous décédés maintenant, et je ne sais pas vraiment ce qui s'est passé." Selon les mots de M. B, il s'agissait peut-être d'une histoire de bravoure dans un siège ivre, et même s'il s'agissait probablement d'un sens des valeurs dans ce sens, il est également possible que ce soit une histoire animée.
Cependant, je cache généralement de telles choses tout en ayant peur. Comment percevez-vous cela ? poursuivre? Acquitté par prescription ?
"Est-ce que cela continuera d'être la responsabilité de l'Etat?" Maintenant, dans l'histoire que l'image réelle est devenue assez ambiguë.
Même ainsi, il semble certain qu'il y avait un groupe encombré qui l'a caché au moment où les choses pouvaient être clarifiées. Je pense que ce que nous avons fait pendant la guerre, plus que toute autre chose, le fait que nous ayons été autorisés à le couvrir, est un fardeau pour la société d'aujourd'hui.




Sprechen Sie über zwei Männer. Beide waren verstorben und lebten in der Präfektur. Herr A. In der Baby-Boomer-Generation konnte er nach dem Abschluss der Junior High School nicht in ein normales Unternehmen eintreten und trat den Selbstverteidigungskräften bei, erwarb eine Lizenz für schwere Maschinen und zog sich moderat zurück. Ich war mit dieser Person bekannt, die für eine allgemeine Firma gearbeitet hatte, hauptsächlich im Baugewerbe. Nun, wie die meisten Leute erwartet haben, ist er die Art von Person, die mit beleidigender Sprache so sehr schimpft, dass er zögert, über China oder Korea zu schreiben. Herr B. Er wurde in Toyama eingezogen und ging in China an die Front. Nach dem Krieg wurde er Gründungspräsident einer bestimmten Firma in der Präfektur. Ich habe den Namen der Firma gehört, aber ich werde ihn hier nicht schreiben.
Herr A und Herr B tranken einmal zusammen. Es wird gesagt, dass er betrunken war und Herr B. Herrn A von den Plünderungen und Vergewaltigungen erzählte, die er in China begangen hatte, als wäre es eine Heldengeschichte. Herr A. war völlig nüchtern und depressiv. Herr A schien zu denken, dass die kaiserliche Armee eine unschuldige und gerechte Armee sei, und er fühlte sich sehr betrogen. Als ich ihm davon erzählte, war er völlig niedergeschlagen und sagte traurig: „Chinesen und Koreaner haben guten Grund, sich zu beschweren, nicht wahr?“
"An diesem Punkt erscheint eine andere Person." Mr. C. Das ist keine große Sache, er ist mein Großvater mütterlicherseits. Wegen der Zeit ging er nicht aufs College, aber ich glaube, er war ein Kandidat für die Leitung der Polizeiwache von Takaoka, ein Intellektueller, der Kriminalromane mochte, und wahrscheinlich ein gutaussehender Mann mit Sinn für Mission. Im Haus der Familie meiner Mutter befinden sich sechs Postkarten, die er an seine Frau, nämlich meine Großmutter, adressiert hat. Auf der Seite der Adresse sind die Stempel „Militärpost“ und „Zensuriert“ lebhaft zu sehen, und auf der Seite des Briefs steht ein kleingedruckter Satz, der sich um seine Frau und seine Töchter kümmert, das heißt um meine Mutter und Tante. . Die Feinheit und Dichte der Handschrift erinnerte mich an die Liebesbriefe, die ich geschrieben habe, als ich jung war, und ich fühlte mich verlegen und spürte meine Blutlinie.
Nun, dass Mr. C, mein Großvater, an der chinesischen Front gefallen sein soll. Obwohl ich sage, dass er in Wirklichkeit nicht während eines Militärfeldzugs im Kampf gestorben ist, sondern an einer Krankheit, die dazu führte, dass seine Leber oder etwas anderes mit Methylalkohol verschmutzt wurde. Er war viel jünger als ich jetzt. was hast du gemacht opa...
Wenn ich darüber nachdenke, mein Großvater war in derselben Einheit wie Herr B. Ich kann nicht glauben, dass Herr B der einzige war, der es getan hat, und mein Großvater hätte von der Tat gewusst. Als Familienmitglied möchte ich sagen, dass mein Großvater auf dem Festland Polizist war und einen ausgeprägten Gerechtigkeitssinn hatte. Ich denke auch, dass es das gewesen sein könnte.
„Sie sind jetzt alle verstorben, und ich weiß nicht wirklich, was passiert ist.“ Nach den Worten von Herrn B. war es möglicherweise eine Geschichte über Tapferkeit in einem betrunkenen Sitz, und obwohl es wahrscheinlich ein Wertebewusstsein in dieser Richtung war, ist es auch möglich, dass es eine lebhafte Geschichte war.
Normalerweise verstecke ich solche Dinge jedoch, während ich Angst habe. Wie nehmen Sie das wahr? verfolgen? Freispruch wegen Verjährung?
"Bleibt es weiterhin in der Verantwortung des Staates?" Nun, in der Geschichte ist das wahre Bild ziemlich zweideutig geworden.
Trotzdem scheint es sicher, dass es eine überladene Gruppe gab, die es zu dem Zeitpunkt versteckte, als die Dinge geklärt werden konnten. Ich denke, dass das, was wir im Krieg getan haben, mehr als alles andere, dass wir es vertuschen durften, heute eine Last für die Gesellschaft ist.




说两个男人。两人均已去世,住在县城。 A先生,在婴儿潮一代,初中毕业后无法进入正常公司,加入了自卫队,取得重型机械执照,适度退休。我认识这个人,他曾在一家综合公司工作,主要从事建筑业。嗯,正如大多数人所预料的那样,他是那种用辱骂语言诅咒的人,以至于他对写中国或韩国的事情犹豫不决。 B先生,他在富山被征召入伍,去了中国前线。战后成为县内某公司的创始社长。听说过公司的名字,这里就不写了。
A 先生和 B 先生曾经一起喝酒。据说他喝醉了,B先生把他在中国发生的抢劫和强奸的故事告诉了A先生,仿佛这是一个英雄故事。 A 先生完全清醒而沮丧。 A先生似乎认为帝国军队是一支清白正义的军队,他感到被大大的背叛了。当我告诉他这件事时,他感到非常沮丧,并悲伤地说:“中国人和韩国人有充分的理由抱怨,不是吗?”
“此时,又出现了一个人。” C先生。没什么大不了的,他是我的外祖父。他因为时代原因没上过大学,但我认为他是高冈警察局干部的候选人,一个喜欢侦探小说的知识分子,大概是一个有使命感的帅哥。我母亲的家里有六张他写给他妻子的明信片,也就是我的祖母。地址的一侧,“军邮”和“审查”的印章栩栩如生,而信的一侧,还有一句关心妻子和女儿的小字,那就是我的母亲和阿姨。 .字迹的细腻和浓密,让我想起了小时候写的情书,怅然若失,感受着自己的血脉。
好吧,那个C先生,我的祖父应该是在中国前线被杀的。虽然我这么说,其实他不是在战争中死在战场上,而是死于肝脏之类的东西沾了甲醇的病。他比我现在小很多。爷爷你做了什么...
想想看,我爷爷和B先生在同一个单位。我不敢相信只有B先生这样做,而我的祖父会知道这件事。作为家人,我想说,我的祖父是内地的一名警察,有很强的正义感。我也觉得可能是这样。
“他们现在都死了,我真的不知道发生了什么事。”按照B先生的话说,这可能是一个酒后座上的勇敢故事,虽然可能是那个方向的价值观,但也有可能是一个生动的故事。
但是,我通常会在害怕时隐藏这些东西。您如何看待这一点?追求?是否因诉讼时效而无罪?
“它会继续是国家的责任吗?”现在,故事中的真实形象已经变得相当模糊。
即便如此,似乎可以肯定的是,在事情可以澄清的时候,有一个杂乱的集群将它隐藏起来。我认为我们在战争中所做的,最重要的是,我们被允许掩盖它的事实,是当今社会的负担。